Değirmen...! Şiiri - Ramazan Kocapinar

Bir diyarı mekâna vardım;
Yeri yüksekce dağ başları...

Kocaman bir değirmen buldum;
Bayağı büyükçe taşları...

Birden arasına sokuldum;
Pekte keskinceydi dişleri...

Biri gelir öbürü gider;
Kışın ganimettir işleri...

Bir diyarı mekâna vardım;
Taşları değirmen döndürür...

Ahşap tekneler cellad gibi;
Diri alır canlı gömdürür...

O her çarkına aldığını;
Tutar öğütürde öğütür...

Ansızın alıp parçalayıp;
Yutar öldürdükçe öldürür...

Bir diyarı mekâna vardım;
Karışmış gündüzle geceler...

Değirmende taşa dökülür;
Mısır buğdayla böğürceler...

Ufalanıp un olur durur;
Her taraf toz içinde yerler...

Şimdiki terhaneden geçti;
Bak sırasın bekler niceler...

Bir diyarı mekâna vardım;
Tahıl niyetine seçtiler...

Değirmen taşına oturmuş;
Asil adam kemiriciler...

Kimilerini beri çeker;
Bazende görmez es geçerler...

Ömür denen şu can bedene;
Doluşmuş bütün sivilceler...

Bir diyarı mekâna vardım;
Elde kalem yazılar döker...

Onun sevdası sarmış gitmiş;
Şiire aşina yürekler...

Dize mısra kafiye deyip;
Hepten incelerde inceler...

Olanca hâl kelâm lâl olmuş;
Şimdi heceler de heceler...

Bir gül gönülden öbürüne;
Uçar şiirle güvercinler...! ! !
-----------------
Bir can yürekten diğerine;
Varır şaire güvercinler...! ! !

Gurbetten Bir CAN!
Gizemlikartal - Ramazan Kocapınar

Sevgiyle Kalın... Şiirle Kalın...
Şiirde Kalın ve HOŞÇAKALIN!