Değirmen Şiiri - Uğur Musab Şahin

Yarım asır öncesi Elmacık köyünde,
Su değirmenimiz vardı, dere dibinde.
Önünde suni bir göl, içinde ördekler
Etrafı meyve ağaçları, onca yeşillikler.

Arkın üstünde kırk acı badem ağacı,
Yanında bolca üzüm veren asma bağı.
Orayı gören sahte bir cennet sanırdı,
Gölde kazlar, güvercinlerle oynaşırdı.

Göle gölgeydi, dibinde asırlık karakavak
Yere düşen ne bir dal vardı, nede yaprak.
Yeşil nohut, mısır üterdik dut altında.
Yaşlı Muslu amcamız vardı, yanımızda.

Değirmenin vazgeçilmez emektarıydı,
Kazlara, ördeklere, çevreye bakardı.
Biraz saf, birazda dolduruşa gelirdi.
Bizi yakalarsa tokatlar, tekmelerdi.

Değirmen yanında, bir bahçelik vardı,
Domates, biber, salatalık toplanırdı.
Kuzenlerle koruk terletir, üzüm yerdik
Ogün bugün, böyle güzellik görmedik.

Geceleri bostan tarlasında yatardık,
Geç vakte kadar da, yıldızları sayardık.
Toprak kokusu ve gecenin serinliği,
Hala kulağımda amcamın “uyu” dediği..

Şimdi ise değirmen, yerle yeksan olmuş.
Göl ve yeşillikler susuzluktan kurumuş.
Yazın uzun otlar arasında yılanlar,
Bilmem ki, ne çabukta geçmiş onca yıllar..
2024