Çok öldük,
bir ölümün acısını
başka bir ölümün açısıyla hafifletecek kadar çok.
Bir solukluk nefese muhtaç bırakıldık, boğulduk.
Gövdemiz sadıkken toprağına,
çürük ağaçlar gibi devrildik.
Beton yığınları altında ezildi sevdiklerimiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta