Duru bir bahar sabahı.
Gidiyordu yeşile.
Bırakarak yansıyanı.
Çekilmek için kendine.
Aralanmıştı uyumun kapıları..
Duyarlılıktı anahtarı.
Değildi baskın,
çekirgeler,kuşlar
ve rüzgar..
Açan çiçekler,
ve çiği emen otlardı,
kulaklara çalan.....
Kayıt Tarihi : 27.4.2010 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (82)