Hayat dediğimiz deli fırtına
Bir umut başına dönmek değil mi?
Varamadan varlığının tadına
Gün saat gelince sönmek değil mi?
Koparıp elinde sevmişsin gülü
Bülbül gibi güle dökmüşsün dili
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla