Değil... Şiiri - Çiğdem Altınöz

Neden bilmem bu kadar çoğaldı uyanıklık
Köşe dönmek farz oldu, baş tacı yalakalık

Herkes nasıl bulanmış bin türlü yolsuzluğa
Artık ümitler kesik, hiç kimse temiz değil.

Yalan, dolan, iftira, çokça ayak kaydırmak
Gözlere baka baka insanları kandırmak

En ücra köyde bile fitne fucur yol almış
O saf denilen köylü, artık köylü de değil

En alttan en üstüne devleti dolandırmak
Marifet oldu sanki ortamı bulandırmak

Güvendiğin dağlara kar yağar günden güne
Dağların yok oluyor, ovalar da düz değil

Çeteleşmek, gasp yapmak gündelik işten oldu
Bin bir gizli örgütle kimlerin cebi doldu

Sağda solda ne varsa karıştı birbirine
Sağ yanın sola döndü, solun ise sol değil

Şair ne demiş hani hatırlarsanız eğer
Necibin bu tarifi düşünülmeye değer

Herşey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar, birinden kir.

Biz nedense nurları ittik elin tersiyle
Kire bulaştık durduk şeytan iradesiyle

Sakarya, saf çocuğu, masum Anadolu'nun,
O masumluk yok oldu, Sakarya da saf değil

Ak eskiden beyazın kısa söylenişiydi
Ak günlerse gençliğin zulme direnişiydi

Şimdi bakın etrafa kalmış mı biraz beyaz
Gri egemen oldu, beyazlar beyaz değil

Güya temizim derler inanma o laflara
Kapısının önünden başlar çöpü atmaya

Vazgeçeli çok oldu görgü kurallarından
Maçoluk baş tacımız, kibarlık gündem değil

Herkes cukka derdinde, yol, yöntemi şaşırdı
Aç nefisler doymadı, aşırdıkça aşırdı

Vergiyi sadece patronlar mı kaçırır?
Dinimiz İslam ama Müslümanlar pak değil

Yalana tapar olduk, oysa putumuz yoktu
Düzgündük bir zamanlar, bereketimiz çoktu

Ne oldu bize böyle, neden giderek çöktük
Titre ve kendine gel, bu gidişat hoş değil

Gözün üstünde durmaz, her yöne oynayan kaş
Soğuk su mu katıldı, bozuldu bir tabak aş

Ne yazsam da anlatsam, yoruldu bu vatandaş
Mezarlar çok zamlandı, ölmek de kolay değil

Hak hukuk çorba gibi, kim doğru, kim yalancı
Birlikte yaşıyoruz ama herkes yabancı

Artık evlatlar bile ayrı düştü anadan
Bencillik baş tacıdır, paylaşmak mümkün değil

Kanadında özgürlük, ağzında zeytin dalı
Güvercinin kalmadı anlatacak masalı

Bebekleri vururlar gözü dönmüş caniler
Seyreyler dünya bunu, çözüm seyretmek değil

Top, tüfekle yapılan savaşlar da tükendi
Gökten ölüm yağıyor, yılanlar çöreklendi

Sen neyin derdindesin, söyle sana ne oldu
Suretin insan ama görünürün o değil…

Ey şair ümidinin bittiği nokta bugün
Oysa neler ummuştun çok daha güzeldi dün

Yarınlara kalacak ne var ki bundan sonra
Kan renginde bir dünya, gülün kokulu değil…

Yık bütün köprüleri, kır kalemini artık
Kıyamete az kaldı, çöktü, bitti insanlık

Utanır dünya bile dünya denildiğinden
Bebekler vurulursa o dünya dünya değil…