Vazgeç gönül gel, nefs'i gafletten.
Kimse bu fanide, kalıcı değil.
Terket tamahıda, kurtul külfetten.
Burda alan orda, alıcı değil.
Eksiltmezsen gözden, kan ile yaşın.
Yamansa yahş'olur, elbette işin.
Yükseklere bakıp, dönmesin başın.
Herkes onikiden, vurucu değil.
Açılır kalp pasın, sohbetle sözle.
Kaybetme hedefi, sıranı gözle.
İkrarında durup, dostunu özle.
Hercan böyle niğmet, bulucu değil.
Vuramazsın elbet, gözlemeden av.
Demir bile erir, bak gelince tav.
Zümrütle, elmasın; kaspla, manav.
Şahalim kıymetin, bilici değil.
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaybetme hedefi, sıranı gözle.
İkrarında durup, dostunu özle.
Hercan böyle niğmet, bulucu değil.
Ellerin dert görmesin gönül üstadım.Yine bal damlamış kara kalemden.Canı gönülden tebrik eder hasretle ellerinden öperim.ŞAHMATI
TÜM YORUMLAR (4)