Değil Şiiri - İsa Pemik

Bir hayal görürüm açık gözlerim
İnci inci terlerim yerlere düşer
Hissetmesem duymasam belki gülerim
Ne kadar anlatsan anlamaz beşer
Gerçek değil,kabus değil,düş değil

Koca bir nur bulutu çıkar karşıma
Bakarım bir vakit gözlerim kanar
'Kadersiz' yazar kudret eli alnıma
Peri güzelleri bir şerbet sunar
Tatlı değil,acı değil,hoş değil

Yol ayrımının ortasına yakılır ateş
Saçlarıma ak düşer yüz olur yaşım
Bir bitmez yola düşerim varımı güneş
Acayip bir yaratık olur yoldaşım
Canlı değil,ölü değil,leş değil

Sonra binerim kanatlı bir kır ata
Giderim bir zaman her yer karanlık
Huriler usanmadan gezer durur etrafta
Gümüşten kaseler görürüm bir anlık
Dolu değil,yarı değil,boş değil

Halaylar kurulur davullar vurur
Ayaklanır birden koskoca yayla
Perçemli kızlar içinde bir gelin durur
Dokunurum yüzüne el yordamıyla
Dudak değil,yanak değil,kaş değil

Eller yavaş yavaş kalkar semaya
Yağmur olur yağar birden bereket
Avuçlar bir mana verir havaya
Cennet sofrasında bir sürü nimet
Ekmek değil,yemek değil,aş değil

Sonra başucumda sevdiğim ağlar
Bir peri hançeri saplar göğsüme
Derin bir çukura beni atarlar
İnsanlar birşeyleri yığar üstüme
Toprak değil,çakıl değil,taş değil

Ben ki bağırırım aklımda ölüm
Sesim birden yankılanır her yana
Gökyüzünde gezerim elimde gülüm
Açar kollarını bir yıldız bana
Parlak değil,sönük değil,loş değil