Dün akşam dışarda.
Mihmandarım sokak lambaları.
Saramadığım yaralarımı
İç cebime doldurdum
Günlük dertler dert değil.
Şehrin üstüne sensizlik yağmış.
Ve sensizlik karanlığa bulanık.
Deniz, dalgasını sakınır kıyıdan
Kumsala dokunuşu dokunuş değil.
Geceye ikramımdı müzik
Yudum yudum ve sıcacık
Islığım martı kanadı arar
Dilim başka söyler gönlüm başka
Söylenenle duyulan
Söyleyenle duyan aynı değil.
Şehrin açıklara vuran ışıklarında
Tuale benzer denize iliştirilmiş
Zengin ve eğreti
Ve sonradan çizilmiş gibi duran
Yönü şehre dönük tekneleri
Uzanarak söküp atasım gelir
Gördüğüm resim resim değil.
Deli olduğumdan mı
Yoksa dolu olduğumdan mı
Konuşurum kendimle.
İnsanı en iyi, kendisi tanır diye.
Geri kalan sohbetler sohbet değil.
Gittiğin yer mi uzak
Yoksa kolların mı bilmem.
Herkese karşı erkin, bir sana esirim.
Ezberim bozuldu bilesin,
Yokluğunla yaşamak yaşamak değil.
E T
2023 Ocak
Erkin Turp
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 12:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!