İnsanlar doğuyor
insanlar ölüyor
yanı başımdan uzaklara
bilmezden
hiçten
çığlıklı soluklardan anlıyorum...
Kendilerince yaratılan
inanılmaz olayların kanatlarında
alabora insanlar
tüyler saçılıyor
telekler düşüyor durmadan
diplerinde kan
bakakalıyorum...
Gidiyor gelmiyor
gidiyor dönmüyor
bir şeyler bırakıyor zaman insanlara
doğumlardan ölümlerden
tüylerden teleklerden
çıldırmış solukları dinliyorum!
Ve sonra
böylesine sevmek
günahımdır biliyorum...
Vazgeçemiyorum
Vazgeçemiyorum
Vazgeçmiyorum! ..
Kayıt Tarihi : 6.6.2010 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Bulut Yakupoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/06/degil-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!