Bombaları, silahları yasaklasınlar
kitapları değil.
Kin ve savaşı yasaklasınlar
aşkı değil
bir şans versinler dünyaya
güneşin elinden tutarız hep birlikte
vuslat denen o toz pembe yollarda
bir damla ter akıtmadan yürürüz
Bir şans versinler dünyaya
hiç bitmeyen bir rüya olsun yaşadıklarımız
saman kağıdı sayfalara yazalım
aşk koyalım doğan çocuğun adını
dünyanın her yeri memleket sevgisi dolar o zaman
uçurtmalar uçururuz gökyüzünde
kurşunlar yasaklasınlar
çocukluğu değil
yasaklasınlar yalnızlığı
eriyip gidelim kalabalıkların kahkahalarında
bir çıtırtı bile yeter
Cemal Süreya gibi görelim dünyayı
sanat sanat
sevgi sevgi
aşk aşk
aşkı yasaklamasınlar bize
bir yudum su kadar muhtacız sevgiye
yağmurları yasaklasınlar
bahar güneşini değil
sayfa sayfa yazılır hayatın destanları
bir kelam bin coşkuyu anlatır
öldürmekmi ölmekmi
yoksa yaşamakmı mesele
kimse bilmez, anlatamaz sırrını
kelepçeler şaklar bileklerde
katilleri yaksınlar sivaslarda
ozanları değil
tüketiriz efkarı bir kadehte
bir yudum bir kalp atışıdır o an
meze damarda dolaşan kandır
çözülür dilin kemendi
nihavend makamıdır yol
kederleri yasaklasınlar
meyhaneleri değil
Ve uçarız bulutlar kadar hafif
rüzgar yetişemez hevese
tut ki güvercinsin
bembeyaz bir umut demeksin
yüzyılda yaşasan, bin yılda
en önemlisidir gözlerin, zihinlerin
tutsaklığı yasaklasınlar
özgürlüğü değil
Yoksulluğu, açlığı, sefaleti yasaklasınlar
insanca yaşamayı değil
Kayıt Tarihi : 8.8.2009 15:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!