Değermiydi Üzmeye Üzülmeye..

Sende vefasız çıktın be sevgili.!
Acı dolu sözlerinle kırdın kalbimi.!
Beklemezdim asla bunları senden.!
Ne istedin benim seven kalbimden.!
Mutlu olmuştum sevdim diye seni.!
Çok gördün bana mutlulugu,aldın elimden.!
Seven bir kalbi kırmak çokmu güzeldi sence.?
Seviyorum deyip dalga geçtin benimle... bence.!
Bu kalbimin vebalini nasıl taşıyacaksın....
Ne geçti eline söyle, hiç bir şey, hiç bir şey,bence....
Kırık bir kalp bırakıp ardında nasıl yaşayacaksın.!
Şimdi pişman olman, neyi degiştirirki söyle..
Kırık bir kalbi tamir edemezsinki,ben pişmanım demekle...
Dönemeyizki o mutlu günlere,hüzün verdin bir kere..
Acı sözlerinle serdin umutlarımı yerlere...
Allah taş kalbine merhamet versin.!
İnsanca sevmeyi sevilmeyi ögretsin.!
Dilerim Allah yolunu açık eylesin.!
Belki kırmazsın seven bir kalbi bir daha bile bile...
Çok ah var o kalpte söylüyorum sana bil diye...
Niye yaptın sen, ben seni delicesine seviyorken niye..
Şimdi ne yapsan boş ne yapsan,nafileeee....
Degermiydi sence, üzülmeye ve üzmeyeeee....
Kırıldı işte kalbim kırıldı. Bir kere degil bin kere...
Artık dönemeyizki çok istesekde, eski mutlu günlere...
-------------
Not: Bu şiiri arkadaşımla beraber yazdık canan arkadaşım o çok üzgündü gel şiir yazalım dedim o dedi ben anlamam olsun dedim benim yazdıgıma uygun bir şeyler yaz ben düzenlerim ve bu şiir çıktı...