Değerli Hayat Şiiri - Kasım Kobakçı

Güya yorgan çarşafı, yastık kılıfı, urbanın,
Yarıkları, kol ile yapılan.

Kemiklerin iç boşluklarını alan,
Besili yüreklikleri, özdek süzgeci gibi,
Bebekten tabiata, yurttan tarihsel kalıta,
Yerkürenin de çarkına diyecek miktarda,
Yok ediyor kemiğimi, aşındırıyor iliğimi.
Düğmesi, abanoz ilikli, ama kursağa tesadüf eden.

Kara ve katı döşemesi, değerli hayat,
Niteliğini yitirmiş, matlaşmış pislikten,
Karaltı gibi kalmış denizde, abanoz kesilir.

Bakır işlemeli ufak bir masada,
Fistolu cakası aleni unutulmuş bir kitap da seçildi.
Seyrüsefer zabıtasının da kimi çıkardığı haykırışlar.

Yoksa iltica çökertmesi dedikleri,
Karanın esenlikli yanına güzelce sokulunur,
Sığışmayı pür fark etmiş güdücü,
Bir fistolu caka artısı daha.

Kemiğimi yok ediyor, iliğimi aşındırıyor,
Umman ötesi gezintiler.
Ayrımı abanoz ilikli, ama ana defterine rastlayan.

Kara ve katı döşemesi, değerli hayat,
Niteliğini yitirmiş, matlaşmış pislikten,
Karaltı gibi kalmış denizde, abanoz kesilir.

Dar mı göründü vatanınız, konutunuz, yuvanız?
Fazla mı göründü uygarlık, itibar, beşeriyet?
Hükmet saf zatının usancına sen.
Evlatlara ömür payı kim sen kim?
O erkekliğinde heves miydi bu intihar?