Bir zamanlar; biri vardı hem alkolik, hem çilekeş.
Dostluğunu sömürdüler herkes kalleş mi kalleş.
Ne anadan fayda gördü, nede sarıldı kardeş.
Bir tek sen vefalı çıktın; Ey! Değerli eş.
Artık; acı dolu bu hayata pes etmişti.
Ölüme en kısa yol, alkolü seçmişti.
Beklediği mutlu günler hayal demişti.
Taaki; sen çıkana kadar; Ey! Değerli eş.
Bir yudum sevgiye, muhtaç olmuştu.
Ana, kardeş hatta herkes baştan savmıştı.
Menfaatler dostluğu satın almıştı.
Sen kurtarana kadar; Ey! Değerli eş.
Seni; nasıl sevmez bu adam, Ey! Sevgili
Ya tümden suçlu o; yada sevmeyi bilmeyen bir deli.
Hayatı hepten değişti, sen geldin geleli.
İnsan değil bir meleksin sen; Ey! Değerli eş.
Sen varken başkasına bakılır mı?
Böylesine seven insan aldatılır mı?
Mutlu bakan şu gözlerden yaş akıtılır mı?
Uğruna yalnızca ölünür; Ey! Değerli eş.
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 21:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!