Kar taneleri, ancak, yere düşünce kavuşurlar.
Dolanır dururlar da semada,
Bir türlü tutuşamazlar el ele,
Toprağa düşünce anlarlar, birbirlerinin değerini.
Sımsıkı yapışırlar bir birlerine, kenetlenirler, kopmamacasına.
Bazen çığ olurlar, yuvarlanırlar tepelerden.
Yıkarlar, önüne geleni hırsla, çığlık çığlığa.
Hayattan kin alırcasına,
Heyhat! Çok geçtir artık…
Düşünce kalkmak zor…
Kaderi su olmaktır,
Geri dönüşü zor…
Çiçekler, bir demette toplanınca kavuşurlar.
Güzelliklerinin sarhoşluğu ile salınırken sağa sola.
Bilemezler özgürlüğün tadını,
Yağmur tanelerinin bereketini.
Tek tek koparılınca anlarlar, mavi göklerin tılsımını.
Sokulurlar birbirlerine, sımsıkı.
Verilecek, bir bardak suyla yetinmek zorunda kalmanın acısını.
Heyhat! Çok geçtir artık…
Düşünce, kalkmak zor…
Kaderi, damla damla solmaktır.
Geri dönüşü zor…
Karları çiğnemeyi sever insanlar.
Çiçekleri koparmayı,
Kuşları avlamayı...
Dostu, üzünce arar insanlar,
Yakını, ölünce.
Hülasa;
Kırmadan düşünmez,
Yitirmeden özlemezler.
Kaybetmeden değerlerinin,
Değerini bilmezler…
Kayıt Tarihi : 7.3.2010 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/07/degerlerin-degeri.jpg)
Tebrik ediyorum.
TÜM YORUMLAR (3)