Bahçeli evlerimizde sevgi verenlerim,
Evler şenlensin diye köpek besleyenlerim…
Bir dost düşüncesiyle gülümseyenlerimiz,
Merhamet ihtiyacı, çoktur severlerimiz…
Belki daha evveli evler hep müstakildi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta