Değerlerimiz Şiiri - İsmail Kocamaz

Büyükler sayılırken önce, küçüklere sevgi verdik,
Su küçüğün,söz büyüğün derken
Birbirimize saygı gösterdik.

Bir büyüğümüzü zor anında görmeyelim,
Kim olduğuna bakmaz koşardık.
Onlar da bize şeker, para verirdi,
Mutlu mesut yaşardık.

Arabalar değildi böyle tıklım tıkış,
Yer olsa da arka sıralarda
Kalkar yer verirdik,
Büyüklere, çocuklu kadınlara.
Bizim analarımız da, ablalarımız da
Güler yüzle bakardı bize
Bir öpücük koyardı yanaklarımıza.

Şimdi araçlarda bütün küçükler uyuyorlar,
Uyanıklar ise görmezden gelerek cam kenarında
Müzik dinliyor gözleri kapalı.
Yüzleri asık, her zaman gergin yolcular
Gidip geliyorlar yollarda hep aynı.