Değer Değmez Şiiri - Kara Osman Nalbant

Dilberin yanağı, ala boyanır
Seyvanda eline el değer değmez
Kan uykuya dalsa bile uyanır
Saçının teline yel değer değmez

Bülbül gülü sever emre kadını
Söylemez kimseye onun adını
Hiçbir nesne vermez yârin tadını
Halis balı bilir dil değer değmez

Servetim sevdadır ben bir beşerim
Ağacı yontarım, taşı dişerim
Dağda kurşun yesem bağa düşerim
Kapatır yaramı gül değer değmez

Âşığım gözyaşım doldurur gölü
Bilmem ki sesimi duyar mı ölü
Dilberin bağında açan güz gülü
Döker yaprağını kel değer değmez.

Kara'yım nazlı yar çok de azıma
Yazarken gözyaşım düştü yazıma
Nasıl sevdiğimi gel sor sazıma
Anlatır sevdamı tel değer değmez