Değer bilmez mi sanırsın

Sen güneşin battığını
sevgimin tükendiğini mi sanırsın.
Sen (hep ben olan sen)
gönül uykusundan
bir gece uyandığımda
aldanır gidersin inandıklarına.
Senin battığın yerde
doğarken iklim,
aklımın kuşlar
desen olur yastığına,
bir bilsen
ahmakça kaçışın hikayesini.
Bitmeyen beni sorarım sende
gitmek mi zor kalmak mı
bu cümlede gizlenmiş her şey
ölümün kutsadığı yerde
kurşun çoğalır,
değil mi ciğerimin köşesi.
Sen eğer benle yola çıkmadı isen,
kimi beklemeye hakkın var,
sen seversin de o hiç değer bilmez mi
sanırsın.kurban olduğum.

15.10.12/Bursa