Değer Şiiri - Muhammed Mustafa Eyvaz

Sevdiğine verdiğin değer seni değerli kılmıyorsa, sevdiğine değil kendine kız.
Çünkü değer verişin değerli kılınmak içinse değer verende eksik ararız.

Değer bilmeyen senin değerini geç olsada görür.
Ama o zaman geç olur...

Değer bilmek...
Değer vermek...

Görünüşte kolay olsada kimi zaman hayli zor olur.

Önemli olan geçici değerler değil, değerli kalanlar olur.

Değerin değerini belirlemek ise yalnızca değer vermekle olur.

Bu sözler belki anlaşılır belki anlaşılmaz...
Anlaşılsa bile belki anlatılana ulaşmaz...

Sağlık olsun...
Şükürler olsun...

Bu sineye değer bilmesede,
Değer verdiğini unutmak yaraşmaz...

Değer bilmiyorlar diye üzülmek olmaz.
Değer değerlenmek için değerliye sunulmaz.
Zaten bunca çileden sonra değerli olup sevinmeye gönül alışamaz.

Değer ya verilir, ya bilinir.
Ortası yoktur, sadece değerliye değerli denilir.
Bilmem ki değer verdiklerin sana değer vermezse onlara daha ne denilir...

Değer senden değil değer verenden gelir.
İstersen kendinden bil, değer verilmeden nasıl değer gelir.
Bunlar belki kulağa nahoş gelir.
Ama gönülden, mana-i hakikatten gelir.
Sonunda bu değerlerin hatırlatmasına virgülde gelir, nokta da gelir.
Bunuda ancak değeri bildiren bilir.