Değen Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Beyinsel hazlarda sınıfta kaldın.
Nesnelerin ışıltısıyla çevreye daldın.
Bir kez daha kaybettin, günlerce oyalandın,
bolluk değil nitelik. Sıkıştığın köşende,
ne çok kızgın çevrende, bir çıkış bulamadın.

Dallanıp budaklan sen,
sevilmeye değende.

Yetecek kadarla memnun,
en derinde huzurun, dönüp bir bak
gönlüne, renk renk sevinç ve nice.
Bazen bir göz, bir tebessüm,
kendini unutuşta, bir esinti, bir farkediş
ya da uzun bir duruşta. Bir güven, bir el sıkış,
ten'e değen yoklukta. Kendini devindiren
kesin soluk alışta. Uzak yaylaları andıran
alınlara değince.

Dallanıp budaklan sen,
sevilmeye değende.

16/05/2006