Nasıl her şeyden çok umut kokarsa,
Umut ve güven kokarsa
Ot, diken ya da başak,
topraktan çıkan her şey;
Nasıl her şeyden çok barış kokarsa,
Barış ve şenlik kokarsa,
Üzüm, buğday, arpa,
Bağbozumunda
Ya da harman yerinde her şey;
İşte öyle, insan koksun senin de
Salânı verdikleri gün, yer gök;
Rüya, gerçek, ne yaşamışsan
Her sayfasından, her satırından
Sımsıcak insan tütsün, insan,
Rahimden mezara
Parmak izlerinle, dudak izlerinle,
Yürek vuruşlarınla
İnsanların gönlüne yazdıklarının.
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cahit Koytak](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/01/defter-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!