Defol Git Şiiri - Umut Pekin

Defol git.
Harabe tutkun beynimden.
Ellerin güvercinini birakiverdin gökyüzüne.
Benimse cigerlerimi,
Önüne attin hain pencelilerin.

Defol git.
Kücük tasra dünyamdan.
Kirletme umudun gecit vermez direnisini.
Kendimi Camekanli tabutta görürüm.
Senince kahpeligin diretmisligini.

Defol git.
Ama nereye,hangi kapiya,
Hangi hücre soluklu beyine.
Eloglu duymaz.
Senin islikli memelerin doyumundaki sevmeleri.

Defol git.
Satilmayan bana
Hic kusur kayda deger vermez ilmin cabasina
Git! .. hadi git. hadi durma.
Bulut beyazi sevislerde arindir capakli bedenini...