Defineci Şiiri - Necmi Özyurt

Doğru dürüst geliri yoktu.
Ama onun hayali çoktu.
Eline kazma, kürek aldı.
Define aramaya daldı.

Büyük umutlara dalmıştı.
Zengin olacağım sanmıştı.
Kazı yapmadan duramadı.
Zerre metelik bulamadı.

Yasak yerlerde kazı yaptı.
Çok zaman kodeste yattı.
Neler çekti tüm ailesi.
Hiç değişmedi düşüncesİ.

Eve birde cinci getirdi.
Onu hep yedirip içirdi.
Cinci iyiden sömürdü.
İnan ne var,ne yok götürdü.

Harcadı olanca parayı.
Hanımıyla açtı arayı.
Bir deri,bir kemik kalmıştı.
Zaten çoktan şaftı kaymıştı.

Sorunları iyiden çoğaldı
Güzelim yuvası dağıldı.
Definenin işi çok zordu.
Kazma sallarken kalbi durdu.

Sessizce gömdüler garibi.
Yoktu cenazede kimsesi.
Zavallı aç, açık çalıştı.
Sonra ahirete ulaştı.