Bir kez ölmez bazıları
Hayatta boş durmaz yapıyor acımasız oyunlarını
Ben Arzu etmeden girdim oyunlarına
Ebe oldum sobelendim daima vira vira
Çoklu ölenlerden oldum böylece sonunda
Severken öldürür mü insan canını sevdiğini
İzin vermez ölür onun uğruna
Ben ölüyorum içimde canım sevdiğim aşkımla
Siz hayallerinize el sallayıp ettiniz mi hiç veda
Alevler ateşler korlar içinde yana yana
Ben ettim gözyaşlarımla acıya acıya
Kendimi içimde defalarca öldürdüm
Bildirmek istemedim sevdiklerime
Üzülmesinler ağlamasınlar diye
Sarılınca incecik bembeyaz soğuk çarşafa
Anladılar baka kaldılar bildiler
Kalmışım yarın yolda
Kimseler üzülmesin arkamdan
Herkes tanışacak eğer geç gerçek hayatla..
Kayıt Tarihi : 10.10.2023 22:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!