Ölü şehrin ayak izleri kayıp, sesleri boğuk.
Ölümü bekler dilaltı faili meçhul cesetler.
Ölümsüz anlar, hatıralar morg gibi ve bir hayli soğuk.
Ölümsüzler anlar, bozulmadan durur suretler.
Vaziyetler, ölmeden önce son vasiyetler.
Şehir, hatırlar, anlar, mevsim sopsoğuk.
Şehir ölü ve gelmek üzere felaketler
Bundandır işte: ölü şehir çok fazla buruk.
Mustafa Kaynak 3
Kayıt Tarihi : 18.9.2023 17:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kaynak 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/18/dedim-ya-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!