DEDİLER Kİ
Ölenlerin arkasından yetmiyor ağlamak. Önceden olsa sert bir sigara içerdim acıları uyuşturması için, hani şu uzun ve kalın olanlarından.
Bu zamanlarda emekli ettiğim alışkanlıklar gelmiyor da aklıma,
Özlem kursağa karışırken nefes seni boğduğunda, çakmak aramıyor artık elin
O'nun yerine yutkunmaya çalışıyorsun. Rütbeleri yüksek, acısı sert sevdiklerinin imzası atılırken nefes boruna.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Hepimiz zaman zaman toprağın üzerinde ölü olacak ruhsal çöküşlere uğrarız, buna daha çok dış etkinler sebep olsa da iç etkenler de bizi diri diri ruhlar dünyasına gark eder.
Allah rahmet eylesin ve mevlam bir daha böyle acı göstermesin..
dediler ki;
öldü..!
dedim ki;
hiç mi..? hiç mi..? yaşamayacak..!
"Toprağın üstünde yaşayan ölüler var."… Kime uyuyorsa bu tarif, alıp cebine koysun!
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta