Dedikodu. deneme Şiiri - Necdet Arslan

Anlatılamaz olanı anlamak için çok tehlikeli bir okyanusa dalmayı göze alıyorum.
Yaşama bakmakla özdeş bir eylem benimkisi.
Nietzsche'nin benimkinden daha başka bir yeğleyiş için söylediği ''sen uçuruma bakarsın uçurum da sana bakar'' sözünü anımsıyorum.
Haklı da... Biraz da bakmayla ilintili bir şey bu.
Ya şiir ?
Dalmayı göze aldığım o okyanustan ya da insana ve yaşama bakan o uçurumdan ayrıksı olmadığına inanıyorum şiirin.
Acemiliğimi bu nedenle elden hiçbir zaman bırakamıyorum.
Okyanusların derinliklerinde soluk alıp vermeyi bir türlü öğrenemedim gitti.
Onca yoldan geçip okyanusa ulaşmak yerine hemen şuradaki uçuruma mı yanaşsam acaba?
Üzerimdeki tembelliği,tutukluğu , uyku halini atmak için yapabileceğim başka bir şey var mıdır ; söyleyin şiir aşkına...