Dedi Ki Şiiri - Erdem Gümüş 2

DEDİ Kİ

Dedim bu nice sevmek? vuslatınla sar beni
Dedi istemez miyim? sol yanıma sor beni,
Dedim bak hedefteyim,yetti gayrı vur beni,
Dedi ki ıskalarım, oku eğdin yayımda.

Dedim yâr, dil dediğin, sehven sürç-i lisandır,
Dedi laf senden çıktı, bu nasıl bir ihsandır?
Dedim dilde kemik yok, kim yanılmaz insandır?,
Dedi ki aşk abdesti, alamazsın suyumda.

Dedim gayrı çok yordu,imkansız sevda beni,
Dedi benden fayda yok,kendine aşk bul yeni,
Dedim sendeki koku, terk etmiyor bu teni,
Dedi ki tende değil, sevda benim huyumda.

Dedim yar revan olsam, otağının yoluna,
Dedi yollar kapalı,binme umut salına,
Dedim anan us verir, ay paresi gülüne,
Dedi ki anam öldü, bulamazsın köyümde.

Dedim sen Züleyha ol, beni Yusuf'a benzet,
Dedi susuz kuyudan,çıkan aşıktır namzet,
Dedim bu sevda hak'dan,bir ilahi aşk farzet,
Dedi ki yaşar mısın, bu sevdada kuyumda?

Dedim Kul Figani'ye, bir fırsat ver sonunda,
Dedi tüm pusulalar, bil vuslatın yönünde,
Dedim Rabbim izin ver, rızası var O'nun da
Dedi ki "yâ ey kulum"yazmaz mıyım Hây'ım da?

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
01 MART 2017
İZMİR