Dedemin Sakalı Kedi Şiiri - Bekir Dalkıç

Kendimden pay biçtim de,  yerinde olsam taşıyabilir miydim acaba yüzümde olanca ağırlığıyla, öyle tonton bir kediyi?
Durur muydu yerinde gülücüklerim?
Gücüme giderdi gücüme, acıyorum işte öykücüme.
Dedemin sakalı kedi dedi çocuk
Dedem yav der, sakalı miyav der miyav.
Güldürür kıkır kıkır bizleri.

Ve devam etti sözlerine
Dedemin sakalı kedi, dedi.
Biliyor musunuz,
Ne zaman bize bir masal okusa dedem, sanki biraz daha uzar o kedinin tüyleri.
Öyle gürleşir öyle gürleşir ki
ve öyle özgürleşirler ki çocuklar onu dinlerken.
Uçuşur uçuşur uçuşuruz, sonra gece olur dallarında dalarız uykuya en güzel bir düşün.

Dedemin sakalı kedi.