Güneşin tenteneler arasından
Kareli gölgeler bıraktığı cilalı sofada
Kahvaltı hazırlanıyordu
Ve yeni bir gün kepenklerini açacaktı hayata.
Akça pakça bir çocuk emekliyordu sofada
Başını kaldırıp masaya baktı
İskemlede oturan
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta