KÜRSÜ
Bir kalem kırılır kürsüde
Sehpalar kurulur ardından
Karanlık arka bahçelerde
Bir can gider bizlerden
TEPELER
Şu tepeler diyorum
Engel oluyorlar ötelere
Soğuk rüzgarlarını salıyorlar
Hep insanların üstüne
YAŞAM
Yaşamak dediğimiz
Ala-sulu bir şey
Zirvelerin yamaçlarında
Çağlayanları seyretmek gibi
ZAMANDA İNSAN
Hep sancılıdır büyük zamanlar
Bir mutluluğa gebedir
Yaşamak için bir belki kadar
Ardından bir insan doğar
Ağır-ağır
ZİRVE
Sular düşey derinliğin mimarları
Gelin birlikte akalım
Maddenin özüne
Yağmurlarla beraber
ORMAN
Gezmek isterim orda günboyu
Pınarından içmek için suyu
Yeşillik ya açıktır,ya koyu
Nice güzellik bulunur orda
SABAH
Karanlığın o sakin duruşunda
Korkuları sarar bütün karabasanlar
Uykuların sersemlık kıvamında
Güneşi güne getirir sabahlar.
Adı gece
Soyadı karanlık
Çok şeyler söylendi ikisine
Çok şeyler yazıldı
Adına diller döküldü
Ağıtlar yakıldı sessizliğine
SİZSİZLİK
Ölüm neden istenir
Bilmeden söyleyemeyiz
Denemedik ki hiç!
Hem nasıl istenir?
Öğrenmedik ki!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!