AdımıSAVAŞ diye çağırdılar
Soyadımı BARIŞ bellemişler
Göbek adım insandı
Ancak görüntümü yeğlemişler
Duygularım içimde tutsak
Geri gidemem gözlerim önde
Bakamam ardıma umutlarım ileride
Eğer dönersem geri
Kesinlikle kaparlar yerimi
Duramam yerimde zaman yürüdükçe
Takılamam geçmişte aklım ileride
BÖLÜŞMEK
İşlerimizi paylaşalım istersen
Bundan böyle hep
Sen kendi işini yap
Ben kendi işimi
ÇİZGİLER
Bir ömrü yaşamak için dünyada
Nice yılları ekledik ardarda
Görüntünün izleri aynalarda
Biz akşama yolcuyuz gün çizgide
EŞYA
Ne çok eşyaları var insanların
Sırtlarında taşıyorlar çoğunu
Ne kadar güzel kimilerininki
Ne kadar ağır bazılarının
ELLERİNİZ
Sizi nasıl anlatmalı
Siz,dünde kalanlar
Perdeleriniz de kapalı
Karanlık sızıyor aralarından
DÖNÜŞ
Kendime dönmeyi düşünüyorum bir gün
Başkalarını yaşadığım yıllardan
Bir su gibi eritmişim egomu
Akmışım hep yaban yollardan
KAPSAMAK
Ne kadar geniş kırlarımız vardı
Ormanlarımızın arasında
Kocaman-kocaman tarlalarımız
Büyük şehir gelmeden önce
Kendimiz eker-kendimiz biçerdik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!