De Uyan Şiiri - Gültekin Toga

Güneş tepeye vardı
De uyan la emice...
Herkes menzile vardı
De uyan la emice..

Bir korun külü müsün
Yorganın tülü müsün
Baygın mı, ölü müsün
De uyan la emice..

Tanı veren simayı
At yalancı memeyi
Hak etmedik komayı
De uyan la emice...

Mertliğe kıran girmiş
Zaman sel, saat durmuş
Seni böyle ne yormuş
De uyan la emice..

Havuz başı sarhoşu
Dopdolu görür boşu
Kondurmadan baykuşu
De uyan la emice..

Kim dost, kim düşman, yaren
Özündür senin paren
Sentezi"dir çağıran
De uyan la emice..

Ozan Sentezi