Ey Gönül!
İbâdetin nerde gizli makbûlü?
Reklam yapar gibi etmek de ne ki?
Anlayan kalmış mı bilmem Rasûl'ü?
Hakîkat söylerken batmak da ne ki?
Günlük yaşantıda habire şaşan,
Ekran karşısında nefsini aşan,
Kamera görünce imânla taşan,
Hikmetli sözlerle ütmek de ne ki?
Menfaât uğrunda ne provalar,
Para versin diye gönül ovalar,
Allah rızâsı der zengin kovalar,
Fakir fukarayı itmek de ne ki?
Kâbe'ye varmayı seyâhat yaptı,
İbâdet işlerken bileme saptı,
Kula kulluk edip sebebe taptı,
Helâle harâmı katmak da ne ki?
Devlet erkânıyla en ön saftalar,
Göze girip sonra gelsin paftalar,
Yalakalık olsun hemen yaftalar,
Nefsinin peşinde yitmek de ne ki?
Yalan diyen kazık çaktı dünyâya,
Olsa teslim etme us evliyâya,
Namazda bâri gel girme riyâya,
Rejim bilip oruç tutmak da ne ki?
Tarsusi'nin sözü bilsen incidir,
Yarası olanlar ancak kincidir,
Kimi büyücüdür kimi cincidir,
Allah'ın dinini satmak da ne ki?..
Kayıt Tarihi : 1.4.2017 15:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)