De Gel Kivrem Gel Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ben yürekten kopup gelen gerçek sözcük
Ben sevda ben sevgi ben o bilinen gönül!
Ben akar dökülürüm mecrama,bendime...
Barışa,kardeşliğe,özgürlüğe giden yollara..

Ben hece ben sözcük ve anlamlı her kelime
Ben tüm suskun halkların,dillerin ortak sesi
Bülbüllerin kızıl güllere şakırdamasında ben,
Şafakla doğacak yepyeni günede ben varim

Ben sarı sazda,inliyen her telde birer nağme,
Ben gırtlaktan çıkan,dolanıp gelen her nefes
Ben bazen bir gülücük,bazen durgun bir yüz
Bazende her mutluluğa koşan sevda olurum.

Ben her gurbetçinin yüreğinde o sıla hasreti!
Ben her asi yürekte,daima var olan serzeniş
Ben sevenlerin sevdası,yüreklerin o sevgisi
Dünya çocukların gelecek savaşsız o günleri.

Garip gönlüm tüm dostların çalacağı bir kapı!
Dost gözlerle gözlüyörüm gelecek her dostu
Canlar kalkın gelin kalbime,hepinize yer var
Keklik,bülbül,turnalarda gelsinler katar katar

Ben yankı ben eko yine kendimle döne döne
Ben akıp giderim dost diyarina tüm şefkimle
Soluğum,nefesim dürüst yaşam ahdım olsun
Dönersem sözümden yağlı kurşunlar bana gelsin.

Ey benim yüreğim,gönlüm,ey benim yolum
Ben dostlara divit kalem,murekkep olayım,
Defter,kitaplarına da sayfa sayfa beyaz kağıt
Satır satır,yaprak yaprak yazılayım kardeşliğe.

Benim yüreğim dost dergâhı,de gel kivrem gel
Başım,canım bu garip gönlüm dostlara kurban!
Kürt,Türk,Boşnak,Laz dost ikrarında bulunlar
Din,dil,reng fark etmez gelin kivreler,gelin canlar.

28.03.2009
Yıldırım