Dökmez ki Pişirsin Alnının Teri

“Eşrefi mahlûkatsın” dedi çünkü
BEZM-İ ELESTTEKİ AHD’inden beri
Bak şu münâfığa müslüman, dünkü
Cennetin yolundayken çarketti geri

Mürtedler câmide yatsa ne yazar
Beytullahta mekan tutsa ne yazar
Ravdaya yaklaşsa Habibi bizâr
Edeceği için, terkettikleri

Câmiye sırtında odunu ile
Giriyor cırcıplak kadını ile
Hainler tiksinmiş tadını bile
Alınca domuzluk farkettikleri

Şaşar narı köztürkün benzerleri
Kalacak mutlaka bir kemik deri
Mezâr kabûl etmez ki böyleleri
Azrail ciğere sokmuş eğseri

Sana hırsız diyen malın hırsızı
Yer gök kabûl etmez böyle nursuzu
Hakikate bakan gözü fersizi
Dökmez ki pişirsin alnının teri

Kör düşecek yarasını alacak
Çirkefin içine batık kalacak
Nemruda sarılsın oldu olacak
Tokmak yiye, yiye dağılsın seri

Elbette gelecek devasız sızı
Homonun oynaşı ermeni kızı
Hava meydanında sabiha yazı
Hatun Sebilciyan sürtük dilberi

Dînime küfreden iğrenç hödüğü
İşte böyleler yahudi düdüğü
Arifana bellidir ne idüğü
Yüz senedir çekilmedi çilberi

Izdırap İSLÂMİ’yi azme sürer
Müştekilik defterlerini dürer
Bazen hepsi bazende birer, birer
Ateşe atınca çeker gelberi

Rabbın vermediği mühürlenmiştir
Nâra karşı seyran eyle denmiştir
Kimi sayıklayıp debelenmiştir
Kimiside karıştırır çöpleri

Sanmak değil herkesin aslı turap
Yediyle yoğurup yaratmıştır Rab
Kimisi cismani silinmiş yiv, çap
Kahhar ordu sanır kelebekleri

İSLÂMİ’nin söylediği söz nettir
Ölürken gülenler ehl-i cennettir
Gözleri kapalı ise cinnettir
Gılman; kâfirin masûm bebekleri

17 Aralık 2019 Salı