DAYI GÜNLÜĞÜ(2)
Turna gelmez oldu bizim köylere
Halelerde baca tütmüyor dayı
Bostan eksem kavuşmuyor sellere
Köye gitsem derdim bitmiyor dayı
Koca meşe tam kökünden çürümüş
Tarlamızı otlar basmış bürümüş
Kolu komşu hepten şehre yürümüş
Tarla tapan para etmiyor dayı
El işine ömür verip harcadım
Kısıldı sesimiz sustu feryadım
Yılları devirdim bende gocadım
Artık işe gücüm yetmiyor dayı
Mektup yazdım üç etekli geline
Vurmak vardı muhabbettin beline
Hasret kaldım köyümüzün yeline
Gurbet eller nazım çekmiyor dayı
Kara doymuş meyvelerin dalları
Dağlar sessiz çoban görmez salları
Arar oldum cayır çimen kırları
Gençler köye marak etmiyor dayı
Pinekleriz peteklerin başına
Doyulmazdı sobaların aşına
Islık çaldım iki meşe kaşına
Uzak yerden sesler gelmiyor dayı
Törpü gibi ömür yontar şehirler
Etcel metcel dolmuş zaman ahirler
Bizim elde susuz kaldı nehirler
Göz yaşlarım varıp gitmiyor dayı
Içerimi sana açtım paylaştım
Kırık kalem kaldım dilde dolaştım
Dua ettim ben köyüme ulaştım
Horoz küsmüş seherlerde ötmüyor dayı.
MUSTAFA KARAKAYA
Kayıt Tarihi : 8.5.2019 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!