Dayıysan, amcaysan, neysen kendine,
Bir gün başımızı okşamadın ki.
Kendini kapattın kendi bendine,
Asla kapımızı yoklamadın ki.
*
İnsan gönlün bizle harman olmadı.
Paran vardı, derde derman olmadı.
Diktiğin fidanlar orman olmadı.
Büyüsünler diye beklemedin ki.
*
İşin gücün rast gelsin, git yoluna.
Sağlık sıhhat, kafana, el koluna.
Bir gün çıkarıp da bizi dalına.
Ufkumuza ufuk eklemedin ki.
10.11.2007 12.20
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 9.12.2010 21:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/09/dayi-amca-taslamasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!