İçimdeki ses acımı yenecek kadar büyükmüş meğer ki..
Ben sensizlik okyanusunda boğulup kalmışım.
Bütün gece düşünmüşüm hep seni...
Sensizliğin ruhuma attığı şu çılgın bedeli..
Şimdi kaybolmuşum bu sokaklarda..
ıssızlığı bana çok görülen bir oda...
Ağlamaklı gözlerim seni ararken,
Dayanamadı bu kalp bu yokluğa....
Kayıt Tarihi : 21.6.2006 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!