Görenim, duyanım yok diye sızlanıyorum.
Kara bulutlar çökmüş sanki bedenime geçmiyor.
Yağmur mu kar mı bilmiyorum, bedenime yağan nedir?
Sessiz çığlıklarım sessizce haykırıyor.
Senden kopmayı ben istemedim biliyorsun.
Susmak zorundayım, ben diyemem sevdiğimi.
Artık sadece gözyaşlarım konuşuyor bilmiyorsun.
Ağlamak yok, yıkılmak yok dayan yüreğim, dayan!
Seni bir hiç uğruna bırakacağım aklıma gelmezdi.
Kendimi ateşlerde yakacağımı bilmezdim ki...
Seni bunca severken bu denli üzeceğim aklımın ucundan geçmezdi.
Sessiz çığlıklarım, sessizce haykırıyor artık!
Gökyüzü mavi değil artık senden sonra.
Sahi! Seni bunca severken neden seni üzdüm ki?
Bilemezdim suçum, günahım yokken senden ayrılacağımı!
Ağlamak yok, yıkılmak yok dayan yüreğim, dayan!
Şiirler seninle güzeldi, şimdi anlamsız.
Sevdaya, aşka inancım kalmadı.
Ağlamak yok, yıkılmak yok dayan yüreğim, dayan!
Sessiz çığlıklarım, sessizce haykırıyor artık...
Kayıt Tarihi : 2.10.2024 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!