Davulun dengi. Şiiri - Mehmet Can Ezen

Bir yudum kahvede,
Bir çift göz ahengi görme umudu besledim, beslerken,
Direk duvarlar ördü yüzüme,
Varamaz kültürler kavuşmaya,
Davulun dengi der tutturur birileri.

Aynı gökyüzünde,
Kim bilir belki aynı tastan su içen atarın izleri.
Varamaz dilleri birleştirmeye,
Davulun dengi der tutturur birileri.

Kızıl bez başında topraklarından sürgün edilmiş,
Toprağının tadı hala damağında.
Varamaz ayaklarıyla topraklarına çıplak basmaya,
Davulun denge der tutturur birileri.