Davul çalınıyordu, baktım asker yolculuyor birileri,
Anladım ki çocukları korumaya gidiyor zenginleri,
Habire analarının yaşlarla doluyordu dideleri,
Bedelli olanların gözünden okunuyordu sevinçleri.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta