“Benim bıraktığım vatan.”
Der toprak altında yatan.
Ama benden değil satan.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
Aldığım her tedbir boşa,
Gidiyorum, koşa koşa
Tövbe haşa, yok oluşa.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
Hainin nesli artıyor,
Benim ki bezgin yatıyor.
Eller vatanı satıyor.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
Türk Milleti hep uyuyor,
Soysuz, devleti soyuyor.
Vatan altından kayıyor.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
Bakma etrafına, bön bön,
Silkinde bir kendine dön.
Acele bul, doğru bir yön.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
Davul taşıması beter,
Çomağa sahip ol yeter.
Ey Çoban, yoksa iş biter.
Davul benim omuzumda,
Çomak elin domuzunda.
(14.12.2000-İstanbul)
Muharrem KılıçKayıt Tarihi : 8.3.2017 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!