Davista İle Sohbet.XI Şiiri - Servet Alkan

-Han’ım…
-Söyle Davista…
-En çok kimden nefret edersin? Kimi kendinden uzak tutmak istersin?
-Ben mi? En çok kendini beğenen,kendini Öven,Ukala,Kibirli Kadından nefret ederim..
Hele birde:’’ yokmu beni sevecek Erkek ‘’diye ortalıkda dolaşanları…
-Peki O zaman ne yaparsın?
-Çok Basit…’’Seni Seviyorum ‘’ derim..Sonra Kaybolurlar..Geçen birine dedim.Hala kayıp.
-Deme…Ben …Şey…
-Yoksa biliyormusun nerde olduğunu?
-Şey…İki Gün Önce Oğlak mı desem,Koç mu desem,Yoksa Daş'şaklı Boğa mı desem?
Ne göreyim…Amanın Boo…Sanki Şen etine Kene yapışmış gibi Dörtnala yanımdan
Kaçarken gördüm…Çok Tırstım…
-Hım….İyi ki Daş'şaksız Aslan denk gelmemiş..
-Neden ki Han’ım?
-Çünkü çok gürültülü bir kaçışı var da…..
-Halla Halla..Demek’’Seni Seviyorum’’ ha….Ne Felaket işlerin Var Senin?
-Sorma Davista Sorma…! Ha Bu arada Gümüş Mavi Yareninle nasılsın Hoşmusun?
-Deme Han’ım…Nazar Olur sonra….