Davet Şiiri - Ömer Akbıyık

Mehmet, daha çok küçüktük...
Ya sekiz, ya on du yaşımız;
Her sabah; “Varlığım, Türk varlığına armağan olsun”du,
İçtiğimiz Andımız.
Hatırlar mısın?
Çanakkale ve Kurtuluş Şavaşımız'dan sonra, kılıfına girmişti süngümüz.
Esen zafer ve özgürlük rüzârlarıyla şişerdi göğsümüz.
O rüzgâr dindi Mehmet! ...
Şimdi Empeyalizmin ayak sesleri geliyor kulasğımıza, sinsi sinsi,
Azmetmiş parçalamak için yurdumuzu,her birisi!
Kalmak için böyle,bir bayrak,bir millet,
Ey Mehmet,
Yek vucut olmalı, bu millet.
Zaman geldi...
Kalk,silkin,titre ve gel kendine,
Değmesin düşman eli, kız kardeşiyin göğsüne.
Sonra, duymamak için nedamet,
Uyan şimdi,gel kendine Mehmet!
Ve kenetlenip,yek vucut olmalı şimdi bu millet.
Koş,durma!
Bu kutsal birliktelikte, sarılsın yek diğerine kollarımız,
Ulusal özgürlük uğruna,koşulsuz birleşmelidir,yollarımız.

Hani, “Mevzubahis vatansa gerisi teferruattır” diyor, Atatürk;
Ancak bu mefküreyle özgür kılar ülkesini, Türkoğlu Türk.
Şayet, “(...) Millet,fakr ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir” ise de,
Bir “gaflet,dalalet ve hattâ hıyanet” ile ata yurdun fiilen işgal edilirse de,
Asla ve asla suçlu arama, senden başka kimsede,
Çünkü bu, ulusal birlik ve bilinçten bir bireysel yoksunluktur;
Eğer silkinip, gelirsen kendine,
Ve kulak verirsen yüceler yücesi Atatürk'üne,
Göreceksin ki;
“Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! ”

Brisbane/Avustralya, 03 Ocak 2011 -Ömer AKBIYIK-