Davacı Şiiri - Şentürk Dursun

Kırk yerimden, hançer vurdun giderken
Bağrımdaki, izler senden davacı
Elvedasız bana veda ederken
Söylenmedik, sözler senden davacı

Gecelerim dönüşmüyor şafağa
Cemre değil ateş düştü toprağa
Hasret çöktü gönül denen ocağa
Yol gözleyen, gözler senden davacı

Kale idim, üflemeyle devrildim
Rüzgâr vurdu, dört bir yana savruldum
Ayrılığın ateşiyle kavruldum
Yürekteki, közler senden davacı

Yürüdüğüm yollar sırattan ince
Dünya bir masalmış ömür bilmece
Aklıma düşüp de hüzünlenince
Çile dolu, yüzler senden davacı

Kimsesizler sokağında gezerken
Hasretinle tatlı candan bezerken
Sensizliğin şarkısını yazarken
Ağıt yakan sazlar senden davacı

ŞENTÜRK DURSUN