Davacı Şiiri - Şükrü Metin

Davacıyım yârdan o mahşer günü
Hakk'ın selamını vermeden gitti
Soysuzmuş demek ki unutmuş dünü
Düşürdüğü hali görmeden gitti

Düşünmeden biran geçen maziyi
Yazmış sanki şu alnıma yazıyı
İçerime atıp onca sızıyı
Kırdığı yüreği sarmadan gitti

Kendince doğruyu bulmuşçasına
Benliğimden beni çalmışçasına
Sanki bir yabancı olmuşçasına
Derdin nedir diye sormadan gitti

Sinesinden hoşgörüyü söktürüp
Çeşitli acıya boyun büktürüp
Kanlı yaşı yüreğime döktürüp
Merhemi yaraya sürmeden gitti

Çiçek oldum ağaçları bürüdüm
Sevgi akan pınar idim kurudum
Gece gündüz ona doğru yürüdüm
Rüyamı hayıra yormadan gitti

Garip Metin-iyim çağlayamadım
Yaralı bağrımı dağlayamadım
Gönlünü gönlüme bağlayamadım
Aşkı ilmek ilmek örmeden gitti