Dava Erine Çağrı Şiiri - Ahmet Pekiyi

Sözle yürümez yiğidim bir davanın gemisi.
Kimi laklak yaparken zirveler aşar kimisi.
Git civanım ufuklara doğru vazgeçmeden git.
Kervanın yürürken ürüyecek elbet birçok it.

Her sabah Bismillah diyerek korkmadan çık yola.
Çakallarla değil, ak güvercinlerle kol kola.
Ölümüne koş ki sana imrensin küheylanlar.
Ancak feda olunca yazılır eşsiz destanlar.

Attığın tohumlar yeşerecek mutlaka yarın.
Sonuçsuz kalmaz hak için çıktığın hiçbir akın.
Attığın oklar vuracaktır kahpe hedefleri.
Barındırma yanında nankör, hoyrat, çirkefleri.

Yoluna dikenler saçanlara aldırma sakın.
İnan aslanım, zafer gözle kaştan daha yakın.
Son nefese değin elinden düşürme sancağı.
Sönmesin, kül olmasın bîkesin garip ocağı.

Sen sen ol mazlumun ahını asla, asla alma.
Haramdan kaç, günah havuzuna saplanıp kalma.
Masumların hakkına katiyen tecavüz etme.
Menfaat uğruna insanlık değerini satma.

Endişe yok, çok olmadan gelir beklenen muştu.
Ve susturur düzenbazları, susturur her puştu.
Kulaç atmaya bak, okyanusları aşman gerek.
Bir kulaç daha çek, engel olanlara gülerek.

Gücün tükenirse kaygılanma, sığın Allah’a.
Hüküm O’nundur: Akşamlar er geç döner sabaha.
Karınca misali yürü Hakkın ulvi izinde.
Kazanmak hiç olmaktır Rabbin sonsuz gizinde.