Dava Şiiri - Ahmet Bahçevan

Savatlı tırpanlar parıldıyordu
kuşluk vakti gerinirken gün
açmış bir zambağın üstündeki
su damlası gibi bekliyordum

Biraz süt tozu getirmişti
biraz yurtsama
traktörler sökün etmeden önce
Kore'ye giden bir amca

Martısız gemisiz kalan deniz
nasıl çekilip eksilirse
öyle mi eksilecektim
eşkin atlarını sürdükçe üstüme

Hiçbir şey söyleyemedi
dedemin diktiği saygın dut ağacı
ot bürümüş bahçede
söndüğünde ara renklerin ışıldağı

Yol sormasa onmaz yabancılığım
eski damların yıldız tarlasına
boyalı yumurtaları tokuşturduğumuz
günlerden başlatılmazdı bu dava

Kaç yargıç değişti kaç bilici
çözemediler oysa
neden dalıp dalıp gittiğimi
sıva ustası kırlangıçlara